Tekst
In een permanente rolstoel zit mevrouw Mikhaila. Klein en tenger, kort donker haar met enkele grijze haren. Altijd met een handoek om haar nek, alsof mevrouw Mikhaila net van een bokswedstrijd komt.
Mevrouw Mikhaila heeft meestal een wat
wantrouwende blik. Zij lijkt te zeggen: "Wat je ook wilt, ik doe niet mee. En wat jij van mij wilt, kan nooit goed zijn."
In het begin toen ik vrijwilligerswerk deed, at mevrouw Mikhaila nog goed zelfstandig. Maar de laatste keren stootte
zij vaak haar drinken om en haar eten zat op veel plekken behalve in haar mond. Daarom wordt mevrouw Mikhaila nu meestal geholpen met eten.
Het is moeilijk om met mevrouw Mikhaila te communiceren. Zij praat terug in het Russisch. Ik begrijp het niet, maar probeer aan haar klank en gezichtsuitrdrukking te volgen wat zij zegt. De laatste tijd kijkt zij ook veel minder wantrouwend. Als ik haar help met eten, hoor ik soms wat tevreden geluidjes. Zij kijkt mij aan en ik weet dat zij zich overgeeft aan mij.
Er is een jonge jongen die stagiair is in het verpleegtehuis. Later wilt hij met gehandicapten werken, maar omdat hij voor zijn studie een stageplek zocht, kwam hij terecht bij het verpleegtehuis. Als hij mevrouw Mikhaila helpt met het eten, kijkt zij hem met grote ogen liefdevol aan. Ik vroeg mij af of zij nu ook zo naar mij keek. Maar gisteren kreeg ik de blik: "Ja, als je maar niet denkt dat ik zo naar jou kijk."
De vorige week bracht ik mevrouw Mikhaila naar bendeden in haar rolstoel om een muziekactiviteit bij te wonen. De hele dag hetzelfde uitzicht in een rolstoel is denk ik ook niet leuk. Er was een kind met een ballon en ik zag dat mevrouw Mikhaila toch probeerde contact te zoeken.
Toen ik gisteren mevrouw Mikhaila bezocht,
was haar gezicht helemaal bont en blauw en een bult op haar rechter voorhoofd. Mevrouw Mikhaila leek wel een bokser. "Is zij gevallen?" vroeg ik aan de stagiair. "Nee," zei de stagiair, "mevrouw Grumpy heeft haar geslagen." Mevrouw Grumpy heeft grote
vergroeide artose handen. Ik kan begrijpen hoe de blauwe plekken zijn veroorzaakt.
Misschien dat wij mevrouw Mikhaila een assertiviteitstraining moeten laten volgen bij de Russiche voetbal hooligans.
Meest recente reacties
Leuk om te lezen. Mooi hoe je voor anderen klaar staat.
Wat een herkenbare verhalen ,ik blijf je graag volgen
Shosa wat vond ik dat vreselijk lief van jouw
en wat knap dat je dat kunt doen geweldig
Elisabeth
En ik zag dat je ook zo mooi tekent
Wat een leuke foto! 👍🏽👍🏽