Tekst
Els is de jongste bewoner van de afdeling. Ik schat haar begin 60 jaar. Haar fel rood gekleurde haar hangt sluik om haar gezicht en steekt af tegen haar porseleine huidskleur. Vaak is Els in haar eigen wereld, kijkt graag naar RTL4 en rookt graag 2 zware sigaretten achter elkaar. Toch lijkt het soms meer alsof zij in haar eigen bubbel is, maar ik merk toch dat zij vaak meeluistert ook al geeft zij geen enkele reactie.
Gelukkig heeft Els een vaste vrijwilliger die 1 keer in de week met haar naar buiten gaat. Aan de rollator hangen sleutelhangers met dieren.
Elke keer als ik kom, ga ik met Els haar sigaretten roken. Zij waarschuwt mij altijd van te voren dat zij niet praat tijdens het roken. Als een vast ritueel vouwt zij een handdoekje uit op haar schoot en zit vervolgens klaar met haar sigaret. Die wordt in een noodtempo opgerookt met een stukje filter aan toe en dan volgt snel de tweede sigaret. Vervolgens kijkt Els dankbaar en zegt: "Hoe heet je ook alweer?" En als ik mijn naam vertel: "Dank je wel, Shosha." Vervolgens wordt het handdoekje weer keurig afgeveegd en opgevouwd en teruggelegd in het mandje van haar rollator.
Onlangs
heb ik Els verteld dat ik naar de kermis ga en dat ik wat sleutelhangers voor haar zal proberen te winnen. Als ik weer op de afdeling kom, geef ik Els de 4 sleutelhangers verpakt in cadeaupapier. 2 flamingo's en 2 beertjes fel gekleurd geel en roze, de ander
paars en wit. Els lijkt niet erg onder de indruk.
"We gaan straks toch wel een sigaretje roken?"
"Natuurlijk, Els." zeg ik.
Er verschijnt een grote glimlach op haar gezicht.
"Pino en Pinokkio." zegt Els, wijzend op de
2 beertjes.
"Kom eens hier, dan krijk je een kus."
Ik krijg een omhelzing van Els en een dikke kus op mijn wang. Ik ben wat verbaasd en ontroerd. Els is normaal gesproken toch erg afstandelijk.
Trots vertelt Els aan een verpleegkundige
de namen van haar 2 nieuwe aanwinsten Pino en Pinokkio.
Als ik 2 weken later kom, vraag ik aan Els hoe het gaat met Pino en Pinokkio.
"Goed, hoor." zegt Els.
De flamingo's hangen bungelend aan
de rollator, maar geen Pino en Pinokkio.
"Ze staan nu op de plank in mijn kamer. Maar wie is eigenlijk Pino?"
Meest recente reacties
Leuk om te lezen. Mooi hoe je voor anderen klaar staat.
Wat een herkenbare verhalen ,ik blijf je graag volgen
Shosa wat vond ik dat vreselijk lief van jouw
en wat knap dat je dat kunt doen geweldig
Elisabeth
En ik zag dat je ook zo mooi tekent
Wat een leuke foto! 👍🏽👍🏽