12. sep, 2017

Tekst

Vandaag sta ik samen met onze nieuwe jonge aanwinst van 17 jaar als vrijwilliger op de afdeling.

Wij hebben van de meeste dames de nagels weer keurig verzorgd en gelakt. Het is ook handig om het soms met z'n tweeën te doen, aangezien sommige mensen wat bewegelijk zijn. 



Zelfs Mrs. Daisy was vandaag in om haar nagels opnieuw te verzorgen. Vaak heeft Mrs. Daisy een wat onsamenhangend verhaal. Dit keer begon Mrs. Daisy aan Bep, een andere bewoonster, te vertellen over de kleur en trots laat zij haar handen zien. 

Bep vraagt vaak welke dag het is. Vaak laat ik haar raden en bijvoorbeeld als zij donderdag zegt en het is vrijdag dan zeg ik: "Vandaag is het niet donderdag, maar één dag later. Welke dag is het dan vandaag, Bep?"

Daarna zijn wij naar de supermarkt geweest en hebben cake, slagroom en sprinkels gekocht. Wij zitten bij Bep en Mrs. Daisy aan tafel. 

"Welke dag is het vandaag?" vraagt Bep.
"Het maakt niet uit welke dag het vandaag is. Vandaag is het een goeiedag." glimlacht Mrs. Daisy tevreden.